Święto Hot Doga

Zasadniczymi składnikami hot doga są podłużna bułka oraz podgrzana parówka. Początkowo bułka była „nakłuwana” specjalnym przyrządem w kształcie pręta o średnicy ok. 2 cm zakończonego stożkiem; w powstały otwór wkładano podgrzaną parówkę (tzw. hot dog francuski). Obecnie bułka jest najczęściej nacinana (nie przecinana) a parówka podgrzewana w mikrofalówce. Bułka także powinna być ciepła. Dodawane są różnego rodzaju dodatki, najczęściej keczup, musztarda i różne warzywa (np. siekana cebula, sałata, krojona kapusta, pomidory itp.). Oryginalny amerykański hot dog nie zawierał dodatków.

W Polsce hot dog zaczął upowszechniać się w latach 80. XX w. W ówczesnym PRL-u z powodu notorycznych kłopotów z zaopatrzeniem w wędliny, rozpropagowano tzw. „hot doga z pieczarkami” znanego również jako „bułka z farszem” – w podgrzanej na parze bułce, przy pomocy szpikulca robiono otwór, a następnie wlewano nadzienie – masę cebulowo-pieczarkową, mocno doprawioną solą i pieprzem. Tego typu „hot dogi” można było kupić w II połowie lat 80. niemal w każdym większym mieście w Polsce. Popularne, choć rzadziej występujące, były również hot dogi z kiełbaskami leszczyńskimi. Prawdziwe hot dogi (z kiełbaską) pojawiły się w Polsce wraz ze zmianą ustrojową, otwarciem na rynki Zachodnie i zniesieniem reglamentacji na produkty mięsne.

Mimo że dziś hot dog kojarzy się nierozłącznie z USA, to jego historia zaczęła się we Frankfurcie nad Menem, któremu tradycyjnie przypisuje się miejsce powstania parówek w 1487. Stąd też polska nazwa Frankfurterki. Inna wersja głosi, że parówki wynalazł Johann Georghehner, rzeźnik z zawodu, który około 1600 roku wynalazł parówki zwane „dachshund”, czyli „jamnik”, z którymi potem powędrował do Frankfurtu.

Dopiero następny etap wiąże się z przybyciem do USA imigrantów z różnych państw. Wśród nich byli także rzeźnicy, między innymi Charles Feltman, Niemiec, który w 1871 roku otworzył na Coney Island pierwszą budkę z dachshundem w bułce mlecznej. W ciągu pierwszego roku sprzedał 3684 takich dań, wtedy jeszcze nie nazywanych hot dogami. Niektórzy twierdzą, że przed Feltmanem, już ok. 1860-1865 roku bliżej nieznany Niemiec otworzył budkę z podobnymi potrawami.

Legenda, według której powstała nazwa „hot dog” (ang. „gorący pies”) jest taka: w kwietniu 1901roku właściciel stoisk Harry Stevens (jego firma wciąż działa), tracił pieniądze, próbując sprzedawać lody i oranżadę na polach do polo w Nowym Jorku (w owych czasach miejsca treningu New York Yankees i New York Giants). Sfrustrowany tym, polecił wszystkim swoim pracownikom poszukać i zakupić parówki i bułki, do których mogliby te parówki włożyć.

Wkrótce jego sprzedawcy sprzedawali parówki, wprost z garów z gorącą wodą, w bułce, krzycząc „They're red hot! Get your dachshund sausages while they're red hot”, co znaczy: „Rozgrzane do czerwoności! Kupujcie jamniki póki są gorące!” Rysownik Tad Dorgan, nie mając pomysłu na rysunek, a czas naglił, przypomniał sobie o tychże budkach. Narysował jedną, ale nie będąc pewnym jak się pisze „dachshund”, napisał po prostu: „Hot Dog”. Ta historia nie znalazła potwierdzenia, gdyż, pomimo olbrzymiej liczby prac i jego popularności, nie udało się znaleźć jakiejkolwiek kopii tego obrazka.

Źródło: wikipedia