Zbyt szczelne mieszkanie to prosta droga do zatrucia

Rozpoczyna się sezon grzewczy, a wraz z nim powracają również liczne zagrożenia. Proszę powiedzieć na co trzeba uważać w tym okresie.

Przede wszystkim powinniśmy pamiętać o sprawdzeniu sprawności urządzeń grzewczych. Piece kaflowe opalane węglem czy drewnem muszą zostać wyczyszczone i przygotowane do sezonu grzewczego. To, zgodnie z prawem lokalowym, jest obowiązkiem lokatora, nie właściciela budynku lub zarządcy, jak można by pomyśleć. Do zadań gospodarza należy natomiast remont takiego „kafloka”, jeśli ten jest wymagany.

Raz w roku trzeba również poddać kontroli automaty gazowe. Pamiętajmy, żeby zapewnić odpowiedni przepływ powietrza między pomieszczeniami, w czym pomagają wycięcia w drzwiach, o które kominiarze tak bardzo się dopominają. W mieszkaniu musi być odpowiedni przepływ powietrza. W momencie kiedy zaczęto montować szczelne okna i ocieplać budynki, znacznie zwiększyły się problemy z zatruciami. Wszystko jest zbyt szczelne. Ważne jest by tyle samo powietrza wypływało z domu, i tyle samo wpływało. Tylko wtedy komin będzie działać prawidłowo.

Pamiętajmy więc o uchylaniu okien co jakiś czas i pozostawianiu tzw. „mikroszczelin”. Nie zakrywajmy również pieców żadnymi szmatami, kafelkami i nie obudowujmy rur. To, w momencie wyrzutu spalin tego urządzenia, może spowodować, że pozostaną one w pomieszczeniu. W rezultacie może dojść do podtrucia, czego objawem mogą być np. bóle głowy, a w skrajnych przypadkach - nawet do tragedii.

Co jest pierwszą oznaką, że coś jest nie tak?

Problem polega na tym, że będąc w swoim mieszkaniu, traktujemy je jako miejsce bardzo bezpieczne. Z tego powodu nasza czujność zostaje uśpiona. Pierwszą oznaką może być to, że piecyk nie funkcjonuje jak należy i dłużej czekamy na ciepłą wodę. Jeżeli ciśnienie wody jest w normie, oznacza to, że coś dzieje się z samym urządzeniem. Dobrym rozwiązaniem jest zamontowanie czujników, które będą nas ostrzegać przed zagrożeniem.

Pamiętajmy jednak, żeby montować je w odpowiednich miejscach, zgodnie z instrukcją, oraz pamiętać, żeby bateria była naładowana. Kilka lat temu uczestniczyliśmy w akcji na ul. Bożogrobców w Chorzowie Starym. Na miejsce przyjechały trzy zastępy straży pożarnej, a oprócz tego wezwano również kominiarzy. Lokatorzy mieli zamontowany czujnik, który nie ostrzegł ich przed zagrożeniem, ale jak się później okazało, stało się tak, ponieważ bateria była felerna. Trzeba zachować ostrożność.

Jesień to czas, w którym kominiarze mają pełne ręce roboty.

To prawda. W tym okresie sprawdzamy kominy na terenie całego miasta. Lokatorzy często nie wiedzą nawet, że byliśmy w ich budynku. Prosimy ich o udostępnienie lokalu tylko w sytuacji, kiedy zachodzi podejrzenie, że sadza może trafić do mieszkań przez urządzenia grzewcze lub kratki wentylacyjne. Mniej w więcej w okolicach września zaczynają się już pierwsze zgłoszenia dotyczące dymienia urządzeń grzewczych. Powodem może być nie tylko nieprzygotowanie urządzenia do sezonu grzewczego, ale również to, że ludzie zapominają jak się w tym piecu pali. Każdego roku uczymy się tego na nowo.

W Chorzowie często spotykane są szerokie przewody kominowe. Do nich z kolei podłączone są wszystkie urządzenia z całego pionu. Wtedy, kiedy osoba na pierwszym piętrze będzie chciała zapalić w piecu, a piec jest jeszcze wyziębiony, to dym zamiast w górę, będzie się kierować ku piwnicy. To może doprowadzić do zadymienia w pomieszczeniu, które znajduje się niżej. Najpierw trzeba podgrzać urządzenie grzewcze. Wrzucić do niego sam papier, żeby złapało właściwy ciąg powietrza. Później możemy już bezpiecznie palić.

Proszę powiedzieć jak wygląda wasz dzień pracy w tym okresie.

Zaczynamy ok. godz. 7:00. Pracownicy przyjeżdżają na miejsce i przygotowują się do pracy. Później następuje podział obowiązków. W zależności od tego czy praca będzie wykonywana „na czysto” - czyli będzie polegać tylko na wykonaniu pomiarów, czy „na brudno”, wsiadamy do samochodów lub na rowery i rozjeżdżamy się po mieście. Wracamy ok. 13:00, a wtedy każdy z nas przedstawia raport dnia. Dwa lub trzy razy w tygodniu, robimy też popołudniowe kontrole.

Zdarzają się nietypowe zgłoszenia?

Codziennie jesteśmy w innym miejscu i za każdym razem jest szansa, że coś nas zaskoczyć. Wyciągaliśmy już z przewodów kominowych koty, ptaki, szkielety zwierząt... nawet kable, co może wydawać się zaskakujące. Najdziwniejszą sprawą była chyba nielegalna instalacja elektryczna pociągnięta przez przewody kominowe. Byłem też świadkiem sytuacji, kiedy dwóch sąsiadów miało ze sobą na pieńku, korzystali ze wspólnego przewodu kominowego, i jeden z nich wprowadził do niego rurkę z wanny. Początkowo nie było widać z którego miejsca woda się tam przedostawała, cały czas była zasłaniana kafelka. Po użyciu specjalistycznego sprzętu doszliśmy do tego, że musi być w tym miejscu otwór. Kiedy weszliśmy do mieszkania, okazało się, że faktycznie był tam odpływ... I tak sobie walczyli sąsiedzi. Jak Paweł i Gaweł.

Zaskakuje Pana jeszcze, kiedy jadąc rowerem przez miasto, mijani ludzie łapią się za guziki?

To jest zawsze miłe. Odbieramy to bardzo pozytywnie, nie ignorujemy tego, odwzajemniamy ten gest uśmiechem. Cieszymy się, że ludzie wierzą w to, że przynosimy szczęście. Czasem chcą się upewnić, pytają czy to prawda, a my odpowiadamy, że tak, ale trzeba w to wierzyć. Zdarzają się sytuacje, w których przejeżdżamy np. obok sądu, a ludzie proszą nas o pomyślne rozwiązanie sprawy, albo chcą, żebyśmy podali im numery toto-lotka. Być może niektórzy poczują się zawiedzeni, ale jeśli chodzi o spełnianie życzeń, to niestety nie posiadamy już takich mocy, jak złota rybka.

Omówiliśmy dobre strony tego zawodu. W codziennej pracy kominiarza bywają jednak również trudne momenty...

Tak. Chodzi przede wszystkim o sprawy związane z bezpieczeństwem. Miewamy problemy z drabinami na dachach, które nie zawsze są w dobrym stanie technicznym, albo z ławami, które nie są stabilne. Bywa tak, że kiedy na niej siadamy, jest źle umocowana lub przegnita i kominiarz zaczyna się osuwać. Takie rzeczy trzeba zawsze wziąć pod uwagę, sprawdzić wszystko, nie zgrywać chojraka. Takie postępowanie świadczy tylko o zdrowym rozsądku. Bywa, że również pogoda nas nie rozpieszcza. Natomiast muszę jasno powiedzieć, że nie spotkałem jeszcze smutnego kominiarza. Każdy z nas chodzi uśmiechnięty, ma energię do wykonywania tej pracy, która jest zresztą bardzo ciekawa.

Co jest w takim razie najlepszą stroną tej pracy?

Kontakt z ludźmi. Codziennie spotykamy kogoś innego, docieramy w inne zakątki tego miasta. Co zabawne, pracują tu ludzie z różnych miast, z Siemianowic, Piekar, Bytomia... A Chorzów znamy lepiej niż miasta, w których mieszkamy.

Z tego co Pan mówi, zawód kominiarza wciąż jest jednym z najbardziej lubianych w społeczeństwie.

Mam nadzieję, że tak. To jest też zawód z tradycjami, który swoje początki miał w XIII wieku, co pewnie też nie jest bez znaczenia. Ciekawie przedstawia się też historia mówiąca o tym, skąd się wzięło się przeświadczenie, że przynosimy szczęście. Kiedyś kominiarzy było bardzo mało, dominowała ciasna zabudowa miejska, dlatego kiedy ktoś wypatrzył kominiarza na ulicy, to łapał go za guzik i ciągnął do swojego domu, żeby tam wszedł i wyczyścił komin. To przeważnie zapewniało, że nie dojdzie do pożaru przewodu kominowego. Ten przesąd przetrwał do dziś, chociaż oczywiście został rozbudowany o poboczne historie. Liczymy na to, że pozostanie z nami jeszcze przez wiele, wiele lat...

Rozmawiał Tomasz Breguła